Γιατί ήταν τόσο σημαντικό να δούμε τον αγώνα κόντρα στην Γεωργία; Διότι θα βλέπαμε πως έχουν αφομοιωθεί οι ρόλοι όταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δε βρίσκεται στο παρκέ.
Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης
Από τη στιγμή κατά την οποία ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα έμενε εκτός, η φιλική αναμέτρηση με την Γεωργία απέκτησε ξεχωριστό ενδιαφέρον. Όχι βέβαια για το τελικό αποτέλεσμα (άλλωστε μιλάμε για προετοιμασία) αλλά για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσουν οι διεθνείς χωρίς τον σούπερ σταρ της ομάδας.
Να ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο ότι εννοούμε το πώς θα ανταποκρινόταν στο ρόλο του ο κάθε παίκτης καθώς οι περισσότεροι απ’ αυτούς έχουν εμπειρία από την ισχυρή Euroleague και μάλιστα επί σειρά ετών και σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν είναι άπειροι παίκτες που θα «δοκιμάζονταν» χωρίς τον Γιάννη, αλλά μιλάμε για μια ομάδα που πρωτίστως πρέπει να βρει πατήματα και ρόλους ώστε να αποκτήσει την απαραίτητη ομοιογένεια.
Υπήρξαν κάποια πολύ σημαντικά μηνύματα μέσα απ’ αυτόν τον αγώνα. Το πρώτο, φυσικά, είχε να κάνει με τον Κώστα Σλούκα, ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο έδειξε να αφήνει πίσω το διάστημα της απουσίας του και να επιστρέφει σε υψηλό επίπεδο. Πάρα πολύ καλό είναι αυτό το μήνυμα αφού ο Σλούκας είναι βασικό κομμάτι στην ομάδα, δημιουργικά κι εκτελεστικά κι από τους παίκτες που θα πάρουν «πάνω» τους φάσεις, χάρη στην εμπειρία και την προσωπικότητά του.
Ουσιαστικά η παρουσία του Σλούκα, που ανέβασε αρκετά σκαλοπάτια την απόδοσή του, μας έδειξε και το ότι θα πρέπει οι υπόλοιποι παίκτες να «βγαίνουν μπροστά» όταν ο Γιάννης δε θα βρίσκεται στο παρκέ.
Το δεύτερο ημίχρονο του Σλούκα συνδυάστηκε με την εξαιρετική εμφάνιση του Μιχάλη Λούντζη στο ίδιο διάστημα. Ο γκαρντ του Ολυμπιακού, έπαιξε μαζί με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ, έβγαλε ενέργεια κι αποτέλεσμα στην άμυνα, πέτυχε δύο τρίποντα που άλλαξαν όλη τη ψυχολογία (και τη δική του και της ομάδας).
Θυμίζουμε ότι στο πρώτο μέρος η Εθνική Ομάδα είχε 2/18 τρίποντα κι όλα άλλαξαν στην επανάληψη. Ουσιαστικά ο Λούντζης δείχνει να κερδίζει το «εισιτήριο» για πέμπτος γκαρντ στην 12άδα από τη στιγμή κατά την οποία ανταποκρίνεται καλύτερα στο ρόλο.
Σε ένα ρόλο που «μονομαχεί» για μια θέση με τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη, με την υποσημείωση (το έγραψα και μετά τον αγώνα με τους Πολωνούς) ότι ο «πράσινος»- πλέον- γκαρντ δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο «1» τόσο καλά. Δεν είναι η θέση του. Το γεγονός ότι ο Μποχωρίδης έμεινε και πάλι εκτός, σημαίνει ότι μετά το «Ακρόπολις» θα ετοιμαστεί για τη σεζόν με τον Παναθηναϊκό.
Σε ό,τι αφορά στο παιχνίδι χωρίς τον Γιάννη, το δεύτερο μέρος έδωσε τις απαραίτητες απαντήσεις. Φυσικά δεν είναι εύκολο, καθώς όταν ο σταρ των Μπακς βρίσκεται στο παρκέ, οι περισσότερες μπάλες πάνε στα χέρια του, άρα εκείνος λαμβάνει και την πληθώρα των αποφάσεων. Και φυσικά μιλάμε για τον καλύτερο παίκτη του κόσμου, οπότε είμαστε όλοι σε θέση να καταλάβουμε πόσο ισχυρή είναι η παρουσία του.
Όμως η ομάδα αν παίξει «κανονικό» μπάσκετ, με ένταση στην άμυνα, καλή κυκλοφορία της μπάλας και λογική στις κινήσεις της (όπως έγινε στο β’ μέρος) θα έρθει και η ψυχολογία, θα μπουν και τα σουτ (τα 2/18 τρίποντα του πρώτου μέρους έγιναν 6/16 στο δεύτερο). Όμως κόντρα στην Γεωργία είδαμε παίκτες να έρχονται από το βάθος του πάγκου (Λούντζης πρώτος και καλύτερος) και να προσφέρουν λύσεις. Κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό.