Σε λίγες ώρες, αναμένεται να λάβει χώρα η πολύ σημαντική ψηφοφορία στα γραφεία του ΕΣΑΚΕ, η οποία εν ολίγοις θα αποδεχθεί ή όχι την αύξηση των ξένων αθλητών από 6 στους 7 στα πέρατα της Basket League για τις επόμενες σεζόν της -μια κίνηση που έχει βρει αρκετούς “εχθρούς” προς το παρόν όπως ο ΠΣΑΚ ή ο Προμηθέας Πατρών.
Τι συμβαίνει ωστόσο στα μεγαλύτερα πρωτάθληματα της Γηραιάς Ηπείρου με το ζήτημα των ξένων παικτών; Πόσοι επιτρέπονται; Τι ισχύει με τους γηγενείς αθλητές;
Ιταλία
Στο χθεσινό (28/9) ημιτελικό για το εγχώριο Super Cup μεταξύ των Armani Milano και Virtus Bologna, στις αποστολές των δύο ομάδων βρέθηκαν αθροιστικά 14 ξένοι (6 +8, αντίστοιχα).
Καμία σημασία δεν έχει ωστόσο, καθότι το ζωτικής σημασίας στοιχείο για τους Ιταλούς είναι να υπάρχουν 6 τουλάχιστον γηγενείς παίκτες στην 12αδα κάθε συλλόγου στο πρωτάθλημα της Serie A -με τον αριθμό των ξένων παικτών να έχει φυσικά τον περιορισμό των 6 δηλωμένων σε μια αποστολή.
Ισπανία
Η πιο δύσκολη περίπτωση δεν είναι άλλη από αυτήν της ACB, καθότι υπάρχουν πάρα πολλές διαφορετικές παράμετροι σχετικά με τη χρήση ξένων αθλητών στα πέρατα της λίγκας -την ίδια στιγμή που οι γηγενείς σε μια αποστολή πρέπει να φτάνουν μίνιμουμ τους 4.
Από τους υπόλοιπους λοιπόν 8 στην καλύτερη περίπτωση μη Ισπανούς, οι Αμερικάνοι (ή οι μη Ευρωπαίοι) μπορούν να πιάσουν μέχρι 2 θέσεις, μέχρι 5 θέσεις πιάνουν οι ξένοι που είτε ανατράφηκαν μπασκετικά στα τμήματα υποδομής της εκάστοτε αρμάδας (πχ Luka Doncic) είτε έχουν παίξει τουλάχιστον τρία χρόνια στη λίγκα, ενώ μέχρι 5 θέσεις πιάνουν και οι λοιποί παίκτες από Ευρώπη, Αφρική και Καραϊβική (Cotonou Agreement).
Γερμανία
Στη Γερμανία τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά σε σχέση με την Ισπανία και θυμίζουν εν πολλοίς την παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα, όπου υπάρχουν μέχρι 6 ξένοι σε μια αποστολή για κάθε ομάδα.
Ωστόσο, υπάρχει η παράμετρος που αναφέρει πως οι μη Γερμανοί παίκτες που έχουν υπάρξει για 3+ χρόνια στις ακαδημίες του εκάστοτε συλλόγου και μετέπειτα υπογράφουν συμβόλαιο με τον εν λόγω οργανισμό λογίζονται ως Γερμανοί στο εξής.
Τουρκία
Στην Τουρκία εδώ και αρκετά χρόνια (από το 2018) εφαρμόζεται το μοντέλο των 5 ξένων ανά αποστολή, με τους υπόλοιπους 7 δηλαδή να είναι γηγενείς.
Ωστόσο, το εν λόγω μοτίβο έχει και κάποια… παραθυράκια προς τους κατόχους δύο διαβατηρίων, με τις περιπτώσεις παικτών όπως ο Duverioglu (Τούρκος, Σύριος) και Akpinar (Τούρκος, Γερμανός) να λογίζονται μόνο ως Τούρκοι.
Σερβία
Στη χώρα των Βαλκανίων υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια ο περιορισμός των 4 μόλις ξένων παικτών.
Σ’ αυτούς βέβαια προστίθενται και οι Σέρβοι με διπλή υπηκοότητα ή όσοι αγωνίζονται με τις εθνικές ομάδες άλλων χωρών.
Ισραήλ
Στο Ισραήλ, κάθε μία τις 12 ομάδες έχει το δικαίωμα να δηλώσει μέχρι και 8 ξένους στο ρόστερ της. Ωστόσο, υπάρχουν οι εξής παράμετροι:
– ένας από τουλάχιστον γηγενής πρέπει να παίζει σε κάθε πεντάδα
– κάθε ομάδα έχει δικαίωμα στην 12αδα της για 4 ξένους. Έχει όμως το ελεύθερο καταβάλλοντας ένα χρηματικό ποσό της τάξης των 50.000 δολ. να ξεκλειδώσει επιπλέον ξένους αθλητές.
Στο χθεσινό (28/9) Hapoel Jerusalem – Hapoel Tel Aviv, για παράδειγμα, υπήρχαν 10 μη Ισραηλινοί παίκτες αντί για τους επιτρεπόμενους 8.